دگزامتازون
بسیاری از داروها با کورتیکواستروئیدها تداخل دارند و بسیاری از بیماری ها تحت تأثیر استروئید درمانی قرار می گیرند. به دلیل طیف وسیعی از عوارض جانبی و تداخلات، دگزامتازون باید برای بیماران بسیار با احتیاط تجویز شود.
دگزامتازون و به طور کلی کورتیکواستروئیدها، اولین و گاهی اوقات گزینه دوم برای تسکین درد دندان در نظر گرفته نمی شوند. بنابراین، معمولاً باید توسط دندانپزشکان تجویز شود. از آنجایی که کورتیکواستروئیدها، به ویژه دگزا متازون، در کاهش التهاب و درد در زمانی که حتی برای تجویز موضعی تجویز می شوند نیز موثر هستند، مصرف موضعی آنها می تواند بسیار موثر از تجویز سیستمیک آنها باشد. اگرچه دگزا متازون می تواند درد را برای مدت کوتاهی تسکین دهد، اما بیمار در نهایت چاره ای جز مراجعه به دندانپزشک برای درمان قطعی علت درد ندارد.
کاربردهای دگزامتازون
استفاده از دگزامتازون در کنترل التهاب (تورم، گرما، قرمزی و درد) غیرقابل انکار است. به همین دلیل، برای درمان اشکال خاصی از آرتروز نیز استفاده می شود. دگزا متازون همچنین برای درمان اختلالات پوست، خون، کلیه، چشم، تیروئید و روده (مثلا کولیت) استفاده می شود. آلرژی های شدید و آسم نیز استفاده می شود. همچنین برای درمان انواع خاصی از سرطان استفاده می شود.
اخیراً از دگزامتازون برای کمک به درمان بیماری عروق کرونر قلب در مراحل پیشرفته و شدید برای بیماران بستری در بیمارستان استفاده شده است. توجه داشته باشید که دگزا متازون برای مرحله خفیف بیماری خطرناک است. مصرف دگزا متازون در مرحله خفیف بیماری عروق کرونر نه تنها کمکی به درمان بیماری عروق کرونر قلب نمی کند، بلکه بیماری عروق کرونر قلب را تشدید می کند. زیرا دگزامتازون سیستم ایمنی بدن بیمار را ضعیف می کند.
بایدها و نبایدهای دگزامتازون
از آنجایی که دگزا متازون یک داروی بدون نسخه (OTC) نیست، فقط برای مصرف کنندگانی که دارای نسخه معتبر هستند عرضه می شود. دگزامتازون نباید به عنوان یک واکسن زنده تجویز شود زیرا می تواند سیستم ایمنی را تضعیف کند. قبل از تجویز دگزامتازون برای بیماران، دندانپزشکان باید سابقه پزشکی آنها را بررسی کنند. مصرف دگزا متازون یکی از مصادیق دوپینگ در بیشتر ورزش ها محسوب می شود. قطع ناگهانی دگزامتازون پس از یک دوره طولانی می تواند منجر به سندرم ترک دارو شود. برخی از افراد ممکن است واکنش های آلرژیک به دگزا متازون نشان دهند. علاوه بر این، مصرف دگزا متازون در صورت وجود عفونت های قارچی توصیه نمی شود.
تجویز موضعی کورتیکواستروئیدها در دوزهای بالا می تواند مستقیماً بر غشاء تأثیر بگذارد. کورتیکواستروئیدها ترشحات سلولی و فیبرین و نفوذ بافت را کاهش می دهند. از دیگر اثرات کورتیکواستروئیدها می توان به مهار کلاژنز و سنتز بافت همبند، تأخیر در بازسازی سلول های اپی تلیال، کاهش رگ زایی پس از التهاب و کاهش نفوذپذیری مویرگ های متورم اشاره کرد.
موارد منع مطلق دگزامتازون
عفونت های کنترل نشده، حساسیت تشخیص داده شده به دگزامتازون، عفونت های قارچی سیستمیک (اما نه موضعی) و واکسیناسیون زنده همزمان و مالاریا مغزی. واکسن های زنده شامل واکسن MMR، واکسن آنفولانزای H1N1، واکسن خوراکی فلج اطفال، روتاویروس، تیفوئید و واریسلا می باشد.
مصرف طولانی مدت دوزهای بالای دگزا متازون علاوه بر عوارض متداول کورتیکواستروئیدها باعث اختلالات قاعدگی، بی میلی جنسی، افزایش آکنه و رشد موهای ناخواسته صورت و غیره می شود.
آزمایش سرکوب دگزا متازون (DST) معمولاً برای تشخیص سندرم کوشینگ استفاده می شود. با این حال، اکنون بسیاری از نظریه ها کارایی این تست را در تشخیص افسردگی زیر سوال می برند.
هنگامی که برای یک فرد سالم دگزامتازون برای اندیکاسیون های دندانپزشکی تجویز می شود، برای اطمینان از کارایی سرکوب سیستم ایمنی ناشی از کورتیکواستروئیدها، نیازی به تجویز آنتی بیوتیک نیست.
موارد مصرف دگزامتازون در دوران بارداری و شیردهی
از آنجایی که دگزامتازون در گروه C داروها برای زنان باردار یا شیرده طبقه‌بندی می‌شود، باید برای چنین زنانی تنها زمانی تجویز شود که واقعاً چاره‌ای جز مصرف آن نداشته باشند تا شکایات یا تهدیدات سلامتی را از بین ببرند.
اطلاعات دقیق یا جامعی در مورد ترشح دگزا متازون در شیر مادر وجود ندارد. برخی از کورتیکواستروئیدها وارد شیر مادر می شوند اما اطلاعات کافی در مورد خطر آنها برای جنین وجود ندارد. بر حسب مورد، مادران می توانند تحت احتیاط های خاصی از دگزامتازون استفاده کنند.
جهت رزرو نوبت آنلاین کلیک کنید!!!!
دیدگاهی ثبت نشده است